Als professionele brandweervrouw, hondentrainer, vrijwilliger en toegewijde moeder van haar driejarige dochter heeft Kelly toch nog de tijd gevonden om even bij te praten en een kijkje in haar drukke leven te nemen.
Als ze niet aan het werk is om levens te redden, besteedt Kelly haar vrije tijd aan het trainen van honden en het ondersteunen van dierenverenigingen. De afgelopen jaren heeft ze talloze trainingsprogramma's en cursussen gevolgd, waardoor ze haar professionele en persoonlijke verplichtingen nog verder heeft versterkt. Maar ondanks al haar prestaties blijft ze opmerkelijk bescheiden en met beide benen op de grond.
Toen ik haar vroeg of ze zich door haar werk belangrijk voelt, was haar antwoord simpel en krachtig: "Ik doe gewoon wat iedereen zou moeten doen - anderen helpen."
Kelly's verhaal is er een van stille kracht, diep medeleven en een niet aflatende toewijding aan het helpen van anderen. Of ze nu levens redt als brandweervrouw, honden traint of haar jonge dochter opvoedt, ze doet het allemaal met gratie, nederigheid en hart.
Kelly's afkomst
Kelly werd geboren in Frankrijk en verhuisde op vijfjarige leeftijd met haar ouders naar Portugal. Later studeerde ze biologie met een specialisatie in biogeneeskunde aan de Universiteit van Algarve en kort na het afronden van haar studie woonde ze zeven jaar in Liverpool, Groot-Brittannië. Haar diepe liefde voor dieren is nooit vervaagd. Als trotse hondenmoeder van vier honden begon haar reis in de dierenzorg als vrijwilliger in een kennel, waar haar passie uitgroeide tot een beroep. Uiteindelijk werd ze werknemer en leerde ze alle aspecten van hondenverzorging, van basisprocedures tot rehabilitatie, waarbij ze honden in slechte omstandigheden hielp gezonde, adoptiegezellen te worden.
Nadat ze was teruggekeerd naar Portugal en bijna twee jaar thuis voor haar dochter had gezorgd, vond Kelly dat de tijd rijp was voor een nieuwe uitdaging - maar het moest wel zinvol werk zijn. Toen deed zich een unieke kans voor bij Bombeiros Portimão, dat voor het eerst fulltime professionals in dienst nam in plaats van alleen vrijwilligers.
Na haar sollicitatiegesprek, waarin ze Kelly's achtergrond leerden kennen, was het duidelijk: Kelly was de juiste persoon. Wat volgde was een intensief jaar van training en certificering.
Nu kan ze mensen in allerlei situaties helpen. Ze leerde omgaan met noodsituaties, van reddingen uit de oceaan tot branden en evacuaties van hoogbouw. Ze hebben ook een gespecialiseerd team voor gevaarlijke chemische scenario's, als er iets ernstigs gebeurt in de buurt. Kelly is ook opgeleid om voertuigen te betreden als er iemand in vastzit. Ze werd een volledig gekwalificeerde "bombeiro" - het Portugese woord voor brandweerman en maakt deel uit van een K9 (Canine) zoek- en reddingsteam. Maar zoals Kelly zei: "Het leren houdt nooit op. We zijn voortdurend bezig met meer training en we moeten altijd op de hoogte blijven van alle veranderingen in de geneeskunde, waarbij we van statische theoretische kennis overstappen op dynamisch, op scenario's gebaseerd leren dat ons voorbereidt op de realiteit van spoedeisende hulp. Dingen zijn altijd in ontwikkeling."
Credits: Aangeleverd Beeld;
In Portugal werken brandweerlieden en ziekenhuizen nauw samen. Na een 112-oproep komen brandweerlieden aan met een ambulance. "Stel je voor dat die persoon een hartstilstand heeft. De brandweer komt vaak als eerste in actie. Nadat ze hebben vastgesteld dat er geen vitale functies zijn, beginnen ze onmiddellijk met hoogwaardige reanimatie om de bloedtoevoer naar de hersenen en het hart op gang te houden. De eerste interventie is cruciaal - het stabiliseert de patiënt en houdt de orgaanfuncties in stand totdat het medische team, meestal bestaande uit een verpleegkundige en een arts, arriveert om de geavanceerde levensondersteuning te starten. Zonder deze snelle en voortdurende basale levensondersteuning nemen de overlevings- en genezingskansen aanzienlijk af. Brandweerlieden wachten niet alleen op het medische team - ze ondersteunen het leven actief op de meest cruciale momenten."
Fysieke kracht
"Een goede conditie is essentieel voor deze baan. We sporten regelmatig, we hebben er de faciliteiten voor en we krijgen tijdens onze diensten de tijd om te trainen. Ze leggen echt de nadruk op fysiek fit blijven, zodat we goed kunnen presteren en zelf veilig blijven."
In een sector die nog steeds vaak als mannelijk wordt gezien, is Kelly het levende bewijs dat vrouwen niet alleen fysiek sterk zijn, maar ook over de emotionele veerkracht beschikken die deze veeleisende baan vereist. Op de vraag of de rol fysiek of mentaal uitdagender is, legt ze uit: "Fysiek past je lichaam zich aan. Het dragen van een pak van 20 kilo voor stadsbranden is niet gemakkelijk, maar het wordt routine. Het moeilijkste is de mentale kant - nadenken. Zelfs als mijn dienst erop zit, kan ik niet altijd uitschakelen. Ik speel situaties na in mijn hoofd en vraag me af of ik de juiste keuzes heb gemaakt."
Een typische dagdienst begint om 8.00 uur, wanneer het team samenkomt om de dagelijkse taken toe te wijzen. Kelly wordt meestal gekoppeld aan één collega. Als er niet meteen een noodoproep is, gebruiken ze de tijd om hun voertuig en uitrusting voor te bereiden en ervoor te zorgen dat alles klaar staat. Want als die 112-oproep binnenkomt, hebben ze slechts twee minuten om het station te verlaten - geen vertragingen, geen tweede kansen. Het is een baan die constante paraatheid en kalmte onder druk vereist. Maar ondanks alle chaos blijft Kelly kalm en geconcentreerd. En ook al is deze baan erg veeleisend, Kelly kan zich nauwelijks voorstellen dat ze iets anders zou doen.
Ondanks haar veeleisende dag- en nachtdiensten van 12 uur, blijft Kelly toegewijd aan haar jonge dochter - een lief, avontuurlijk klein meisje dat net als haar moeder al een grote hondenliefhebster is.
Familie
Kelly's dochter groeit snel op en wordt zich steeds meer bewust van haar moeders unieke en veeleisende baan. Ze begint het soort vragen te stellen die het hart van een ouder diep raken: "Mama, waarom moet je 's nachts werken?"
Kelly neemt altijd de tijd om zachtjes uit te leggen wat ze doet en waarom het belangrijk is. "Ik probeer haar uit te leggen wat ik doe en waarom ik het doe. We moeten doen waar we van houden, want alleen als alle aspecten van ons leven vervuld zijn, kunnen we echt gelukkig zijn."
Ondanks haar lange diensten en onvoorspelbare uren is Kelly bewust bezig met de tijd die ze met haar dochter doorbrengt. "Ik zorg er altijd voor dat ze zich geliefd en goed verzorgd voelt als ik bij haar ben."