Het seizoen staat voor de deur om te grijpen naar een verkoelend, smakelijk ijsje (in het Portugees bekend als 'o gelado'), of het nu in een hoorntje is of in een bakje. Als de hitte van de zomer hoogtij viert, gaat er niets boven een ijsje voor een snelle afkoeling, en bij de aanblik van een ijsje dat zachtjes smelt en langs je vingers druipt, wil ik er nu meteen een.

Geen wonder dat je vaak een tijdje bij de ijscobalie of de koelkast in de supermarkt staat, overweldigd door het aanbod en nadenkend over je keuzes. Moet je bij je vertrouwde favoriet blijven? Of misschien iets avontuurlijkers, iets nieuws?

Persoonlijk ben ik een persoon die alleen vanille eet

Misschien met een beetje chocolade of karamelsaus - maar ik weet dat het elk jaar weer een race is om een nieuwe smaak te vinden. Ik heb ergens gelezen dat de ijsmarkt steeds meer unieke ideeën onderzoekt en dat er steeds meer belangstelling komt voor bloemen- en botanische smaken, zoals lavendel of vlierbloesem, waarschijnlijk om mensen te verleiden die op zoek zijn naar meer natuurlijke save-the-planet-smaken, of misschien om te verbergen dat melk achter alle ijsjes zit. Of toch niet?

Is melk de basis van ijs?
Ja, ijs en bevroren zuiveldesserts worden meestal gemaakt van room of botervet, melk, suiker en smaakstoffen. Bevroren vla en Franse ijsjes bevatten ook eieren, wat belangrijk is om te weten als je een ei-allergie hebt. En raad eens, sommige bevatten ook een heleboel nare dingen - GGO's. Maïssiroop. Kleurstoffen. Polysorbaat 80. Mono- en diglyceriden. Carregeenan. Ik was geïntrigeerd genoeg om Carregeenan op te zoeken - blijkbaar is het een additief om in te dikken, te emulgeren en te conserveren, en het is een natuurlijk ingrediënt dat afkomstig is van rood zeewier (ook wel Iers mos genoemd). Oké, misschien staat dat toch niet op het lijstje van de slechteriken.

Credits: Bijgeleverde afbeelding;

Dus wat is 'geen melk', melk?

Consumenten richten zich steeds meer op de voordelen van plantaardig voedsel, en ijs is daar natuurlijk geen uitzondering op. Steeds meer wordt gebaseerd op plantaardige opties, en vormen de basis van veganistische ijsjes. Populaire keuzes zijn onder andere amandelmelk, kokosmelk, sojamelk, havermelk, cashewmelk, rijstmelk en linzenmelk. Deze melkalternatieven bieden de romige textuur en rijkdom die normaal gesproken geassocieerd wordt met traditioneel zuivelijs, maar ze hebben toegevoegde potentiële gezondheidsvoordelen - in vergelijking met zuivelijs hebben de plantaardige alternatieven blijkbaar het voordeel van lagere verzadigde vetgehaltes en geen cholesterol.

Buitenissige smaken!

Merken richten zich op liefhebbers van traditioneel en fruitig ijs door nieuwe smaken te creëren met verse, natuurlijke fruitige opties die zich onderscheiden met exotische smaken en unieke aroma's (druif, guave, zelfs lychee zou denk ik acceptabel zijn), maar ik lees over een aantal gekke smaken die wel of niet aanslaan. Cheddar kaas? Wasabi? Spek en eieren? Kreeft? Wat is het volgende - rosbief of bacalhau?

Wie heeft het uitgevonden?

Een waarschijnlijke kandidaat voor de geboorteplaats van ijs is het oude Perzië, in het huidige Iran. Rond 400 v. Chr. hadden de Perzen geavanceerde koeltechnieken ontwikkeld, waaronder de yakhchāl, grote ondergrondse kamers die geïsoleerd waren tegen de woestijnhitte. De mogelijkheid om ijs uit de bergen effectief op te slaan betekende dat ijsdesserts in de hele regio floreerden, meestal gemaakt van mengsels van ijs, honing en fruit, samen met kruiden zoals saffraan en zelfs lekkernijen zoals faludeh (slanke slierten rijstnoedels). Moderne kopieën worden vandaag de dag nog steeds verkocht in traditionele Perzische ijswinkels in Iran - wat ook zou kunnen betekenen dat dit wel eens een van de oudste overgebleven ijslekkernijen ter wereld zou kunnen zijn.

Credits: Unsplash;

Beroemde ijsliefhebber

Dit gaat ver terug in de tijd - Alexander de Grote! Bekend om zijn militaire genialiteit waarmee hij in de jaren 300 voor Christus de weg van Griekenland naar India veroverde, beschreven verslagen van zijn leven zijn liefde voor hopen verpakte sneeuw en ijs op smaak gebracht met honing en nectar. Misschien kwam zijn succes voort uit het gezegde: 'koel blijven en doorgaan!